මේ ගමන දිගු වෙන්න පුළුවන්, කෙටි වෙන්නත් පුළුවන්
එහෙම දිගු,කෙටි ගමන් වල කළු, සුදු අහුමුළු සොයා පදවන යාත්‍රාව

Saturday, July 4, 2020

එතැකින් මියෙමි

හිනැහෙමි - හඬමි
නිසසල වෙමී - සසල වෙමී

කවියක ලියමි - ගීයක මිමිණුමක් වෙමි
තනුවක ගැයෙමි - හද කුටියක නතර වෙමි.

සඳ ලඟ හිදිමි - තරුවක උව දුක අසමි
හිරුටත් පෙම් කරමි - රෑ කළුවර වැළඳ ගමි

දෑසම වසමි - රුව මතකෙට නඟා ගමි
මා ඔබ දකිමි - නොදුටුව සේ ඉවත යමි

කඳුලක් ලෙහමි - මේ කුළකට බාර දෙමි
සුළියක එතෙමි - සුළි සුළඟක් වි නැඟෙමි.

ගිරි හිස දකිමි
පා පැකිලෙමි - නතර වෙමි
සුසුමක් හෙළමි - හුස්මක් ගමි
ඇවිද යමි.

කතරක දැවෙමි
වැහි පොද වෙමි - හිතට ගමි
පිණි පොද වෙමි - ගිලිහී යමි
එතැකින් මියෙමි.


No comments:

Post a Comment

FourTwentyAMThought

මේ කවියක් නෙවෙයි ආත්මය හිර කෙරූ වචනයි මෙය මම ලියන්නේ ඇත්තෙන්ම මගේ පලවෙනි පෙම්වතාටයි ("දයාබර ....." මම ආමන්ත්‍රණය ගන්නේ ඔහොමයි...