මේ ගමන දිගු වෙන්න පුළුවන්, කෙටි වෙන්නත් පුළුවන්
එහෙම දිගු,කෙටි ගමන් වල කළු, සුදු අහුමුළු සොයා පදවන යාත්‍රාව

Saturday, July 4, 2020

එතැකින් මියෙමි

හිනැහෙමි - හඬමි
නිසසල වෙමී - සසල වෙමී

කවියක ලියමි - ගීයක මිමිණුමක් වෙමි
තනුවක ගැයෙමි - හද කුටියක නතර වෙමි.

සඳ ලඟ හිදිමි - තරුවක උව දුක අසමි
හිරුටත් පෙම් කරමි - රෑ කළුවර වැළඳ ගමි

දෑසම වසමි - රුව මතකෙට නඟා ගමි
මා ඔබ දකිමි - නොදුටුව සේ ඉවත යමි

කඳුලක් ලෙහමි - මේ කුළකට බාර දෙමි
සුළියක එතෙමි - සුළි සුළඟක් වි නැඟෙමි.

ගිරි හිස දකිමි
පා පැකිලෙමි - නතර වෙමි
සුසුමක් හෙළමි - හුස්මක් ගමි
ඇවිද යමි.

කතරක දැවෙමි
වැහි පොද වෙමි - හිතට ගමි
පිණි පොද වෙමි - ගිලිහී යමි
එතැකින් මියෙමි.


No comments:

Post a Comment

මගේ අප්පච්චිගේ "The last Call"

  එදා ඒ රෑ පුරාවට ඔබ, මට කතා කළ බව ඇසු විට අප්පච්චි, මම හිතනවා ඔබ මට  "රැවන්" කියන්නට ඇතිද? එහෙම නැත්නම් "පුතේ" කියන...