මේ ගමන දිගු වෙන්න පුළුවන්, කෙටි වෙන්නත් පුළුවන්
එහෙම දිගු,කෙටි ගමන් වල කළු, සුදු අහුමුළු සොයා පදවන යාත්‍රාව

Friday, February 16, 2024

C ට ආදරෙන්

 ආදරණීය C,


මේ වෙන්වීම මට දැනුනේ අපෙන් අපව තවත් දුරස් කරවන හැඟිමක්, ඔබව - මට වසර ගණනාවකින් හමුවෙලා නැහැ, ඔබ - මම වසර ගණනාවකින් කතාබහ කරලා නැහැ, අපි කොහොමත් දුරස්ථ ජීවින් විදිහට කාලයක් තිස්සේ අපේ ජිවන මාර්ග වල ඇවිදිමින් ඉන්නවා.

ඒත් දන්නවද C, සුදු පාට වෙරළ තීරයත්, එක පිට එක රෑළි නැඟෙන ඔබේත් - මගෙත් ප්‍රියතම දසුනක් වු මුහුද දිහා ඉගිල්ලෙන ගුවන් යානයේ සිට මම බලාගෙන හිටියා, ඈතින් ඈතට යන තුරුම, බොඳ වෙලා යන තුරුම, මේ සීමාව කුමක්දැයි හඳුනාගත නොහැකි වනතුරුම, මම බලාගෙන හිටියා. හුස්ම වැටෙන වේගය ටිකෙන් ටික වැඩි වෙද්දී, මහා තදැති බරකින් හදවත තෙරපෙන හැඟිමක් මට දැනෙන්නට ගනිද්දිත්, සියළු ප්‍රියයන්ගෙන් වෙන්ව යන දුක හා ශෝකය මිශ්‍ර හැඟීමකින් දෑස් බොඳ වෙද්දීත්, ⁣කොහේදෝ තැනක සිටි ඔබේ සතුටු සිනහ පිරි මුහුණ ටිකෙන් ටික මැ⁣වෙන්නට වීම, ඔබේ මුදුම කටහඬ ඇසෙන්නට වීම, ඔබෙන් මා සදහටම වෙන්ව යන බවත්, මා ඔබට සදහටම සමු දිය යුතු බවත්  හදවතට දැනෙන්නට උනා C.

කාලය විසින් සහ සමහර  තීරණ විසින් අපව ⁣දෙපසකට  කරද්දීත්, ඔබට මා නොහඳුන, නොදන්නා, නොදැනෙන මිනිස් ප්‍රාණියෙකු බවට පමණක් පත්වෙද්දීත්, ඔබ - මට ලබා දුන් ආදරය පිරුණු නම් එකින් එක නෑසී යද්දීත්, ඔබ මගෙන් සදහටම සමුගත් වගක් මට නොදැනුනේ කිමදැයි මම නොදන්නෙමි.

සමහර විටෙක ඔබේ හුස්මක් සිහින් සුළඟේ  පාවී එතැයි යන හැඟිමකින් හෝ ඔබේ කටහඬ කොහෙ හෝ සිට පාවී මගේ සවනත ගැටේවී යැයි යන හැඟීමෙන් මා වේළි ඉන්නට ඇති. එසේත් නොමැති නම් ඔබට නොදැනෙන පරිදි, ඔබ නොසිතන පරිදි, ඔබට නොපෙනෙන පරිදි, එහෙත් ඔබ දන්නා අයුරින් ඉතා දුරන් හිඳ, එකම එක තත්පරයකට අවැසි විටෙක හෝ ඔබ මතකයට එන විටෙක, තවදුරටත් ඔබව දකින්නට නොලැබෙන බව සිතට දැනීම වන්නට ඇති. එය කොතරම් බොළඳ දැයි මා දන්නවා C. එත් ඒ බොළඳ බව ගෙවී යන තත්පරයක් පසා මගේ  මතකයට ඔබේ වෙනස් වන රුව එකතු කරදුන්නා C.

ඔව්, ඔබ මා ගැන දන්නා පරිදිම, මට ඔබව හෝ ඔබ කෙරෙහි වූ ප්‍රේමය අත හැරීමට නොහැකි බව ඔබ දන්නවා C, ප්‍රේමයක් මේ තරම් විශාලයැයි මා කවරදාකවත් ⁣නොසිතු බවත් ඔබ දන්නවා C. එවන් ප්‍රේමයක් මගේ හදවත වෙතැයි මම කෙදිනකවත් විශ්වාස නොකළ බවත් ඔබ දන්නවා C.

එහෙත්, ඔබ ගැන මා දන්නා පරිදි, ඔබේ හදවතත්,  පිරි  ඉතිරුණු  ප්‍රේමයත්  ඉතා විශාල යැයි ඔබ පවසද්දී, මා ඔබව විශ්වාස කළ වග ඔබ දන්නවද C. ඔබට මා හෝ මා කෙරෙහි වු ප්‍රේමය අත හැරීමට හැකි වුයේ කෙසේදැයි  අද ද මා නොදන්නෙමි. එහෙත් එය  කෙසේ සිදුවුණි දැයි විමසිමත්, ඔබ කෙලෙස මා අමතක කළේදැයි සිතිමත්, දැන් දැන් මා වෙහෙසට පත් කරවනවා C. 

මා ඔබට ප්‍රේම කිරීම නවතා දමන්නට තරම් දුර්වල නොවන බව මා දන්නවා C. එහෙත් ඔබෙන් මා සදහටම සමුගන්නා බව  දැනීම, ඉතා ඈතකදී, සුදු පැහැති වළාකුළු පමණක් කවුළුවකින් ඇස ගැටෙන විටකදී පවා, හිතට සහනයක් වී දැනෙනවා C.

ඉතිං ඔබේ හුස්මක් පවා නොගැටෙන බිමක,  ඔබේ කටහඬ පවා නෑසෙන තැනක, ඔබව දැකීමට හිතට බල කළ නොහැකි මොහොතක, මම වෙනස් මගක ගමන් කරනවා C. ඒත් ඒ හැම පියවර සටහනක්ම ඔ⁣බ වෙනුවෙන් ඔබේ නමින් ප්‍රේමයක් දරාවී, ප්‍රේමයක ලියාවී.

මම ඉතා ඈතක සිට
A
2024.01.17












Wednesday, July 26, 2023

C ට ආදරෙන්,


ආදරණීය C,

මේ සටහන තබද්දී වෙලාව මධ්‍යම රාත්‍රීය පසුව ගොසින්, බිත්ති ඔරලෝසුවේ වේලාව 1.08 ලෙස සටහන් වෙලා.

මහ සීත රෑයක්, පාළු හුදකලාවක්, තනිකමක්, ඕනෑම විදිහට හැදින්විය හැකි නින්ද අහලකවත් නැති රාත්‍රීයක මම සුපුරුදු පරිදි කෙටි කෑමක් සදාගෙන සැලෝලයිඩ් පටයක ගිලෙමින් සිටියේ. හදිසියේ ඔබ මගේ හිතට පැමිණිම අහම්බයක් නෙවෙයි. මේ දිග හැරෙන රූප එකින් එකට මට ඔබවත් - මා අමතක කර දැමිය යුතු අපේ මතකත් එකින් එක මතකයට නන්වනවා. කුඩා කුඩා දේවල් වෙනුවෙන් සතුටු වන්නට හුරුව සිටින මට කුඩා කුඩා දේවල් වලට දුක සිතිමත් එක හා සමානයි C, 

දුක සහ සතුට අතර අත්තේ මිලි දශමයක වෙනසක් බව මම ඉගෙන ගන්නේ ඔබේ සමු ගැනීමෙන් අනතුරවයි  C. කිසිඳු පසුතැවීමක් නොතිබු ජිවිතයට පසු තැවීම, මේ වේදනාකාරි බව, දුක, කඳුල ගෙන ආවේ ඔබයි C, එහෙත් මෙය ලියන්නේ චෝදනා ස්වරූපයකින් නොවන බව ඔබට කිව යුතුයි. ඔබට ආදරය කළ තරමටම, ඔබට ආදරය කරන තරමටම ඔබව අමතක කර දැමීය නොහැකි වීම, ඔබව අත හැරීමට නොහැකි වීම, මගේ වරදක් මිස එය ඔබගේ වරදක් නොවන බව මම කිව යුතුයි C.

ජිවිතේ කියන්නේ මහ පුදුමාකාර එකකැයි සිතෙන විටක, හිතේ සිතුවිලි ඔබ හා පැවසීමට අවැසි උවත් අප අතර ගොඩ නැඟි ඇති පරතරය, එය කුඩා එකක් නොවන බැවින් දහසකුත් සිතුවිලි උපන් සිත තුළම මිය යන්නට ඉඩදීම සිදු කළ යුතුයි C. පරාජිත ප්‍රේමයක තව දුරටත් ශේෂ වු මිතුරුකමක් හෝ නොමැති බැවින්,  ගෙවුණු සමහර සැදෑවන් වල දී මෙන් ගැඹුරු සංවාදයක ඔබට මට පැටළීමට නොහැකි වීම මගේ සිතට පාළුවක් එකකු කරනවා C.

එවන් සංවාදයක අග, තව දුරටත් යමක් පැවසීමට, යම් තර්කයක් ගොඩ නැඟිමට ඔබ අපොහොසත් වු විටෙක, ඔබ සතුවු උපමා, උපහැරන, උපුටන අවසන් වු කළක හෝ මට දිනුම දෙන්නට ඔබට අවැසි වු විටෙක, ඔබ නිහඬ වී මගේ දෑසට එබී මද සිනහවක් නඟන්නට හුරුව සිටි හැටි ඔබට අදටත් මතකදැයි මට ඈසිමට සිතෙයි C.  ඔබේ දෑසේ ඇදෙන සිනහවෙන් මා ගොළුව ගිය විට දී ඔබේත් මගේත් දෑස් පමණක් මුවින් නොපැවසු දහසකුත් වදන් එකතු කර දොඩමළු වන සැටි අද ද මා සිහිනයක පරිද්දෙන් මතකයට නඟා, අතීතයට සිනහාවන්නට පුරුදු වී ඇති සැටිත්, එය මට ද විශ්වාස කළ නොහැකි බවත් ඔබ දන්නවද C.

ඉතා දුර ඈත රටවල් දෙකක සිට ආදරය කරන පෙම්වතියක, තම අදරවන්තයාගේ උපන් දිනය ට  යම් කිසි පුදුම කිරීමක් වෙනුවෙන්, ඔහු දකින්නට සැලසුම් කරන අයුරු සිනමාපටියේ දිග හැරෙන විට ඉන් මම මා දැකීම වැරුද්දක් වන්නට ඉඩක් තිබිය නොහැකි බව ඔබ දන්නවා C. කුඩා කුඩා පුදුම කිරීම් මැද ගෙවී ගිය අවුරුදු ගණනක මතකය තත්පරයෙන් තත්පරය අලුත්වෙද්දී මේ කුඩා ඇස් කඳුළු වලින් බොඳ වී තව දුරටත් සිනමාපටියේ ගිළි දෑස් වෙහෙස කරවන්නට නොහැකි තරමට  කාංසියක් දැනෙනවා C.

මම නැවතත් බිත්ති ඔරලෝසුවට දෑස් යොමන්නේ තෙමුණු කඳුලෙන් උවත්,  එහි සටහන් වන වේලාව, ඔබේ උපන් දිනය පසු වී පැය දෙකකුත් විනාඩි කිහිපයක් ඉකුත් වී ඇති බව මට මතක් කරවනවා. සමහර විටෙක ජිවිතයට ගැඹුරු සංවාදයක් අවැසි C. මෙවන් වු රැයක මිනිස් හදවතකට එවන් වු සංවාදයකින් කුමන ඵලක් දැයි සිතෙන නමුත්, හුස්ම ගන්නා මිනිස් ජිවිතයකට එවැනි සංවාද අවැසිමයි C. මුලක් මැදක් අගක් ගලපා ගත නොහැකි සිතුවිලි සමුහයක් මැදින් මම ඔබට ගත වූ දිනය වෙනුවෙන් හදවතින් සුබ පතනවා C.

ආදරයක් පරිද්දෙන් නැතත් ඔබ මතකයක් පරිද්දෙන් හෝ හදවත තුළ පැවතිය යුතුයි C, ජිවිතයේ සමහර හිස් තැන් පිරවෙනවට වඩා අලංකාර හිස් තැනක් ලෙස ම පැවතිමෙන් බව කෙනෙකුට වටහා දිය නොහැකි බව මම දන්නවා. එහෙත් ඔබ එපරිද්දෙන් පැවතිය යුතුයි C. මගේ හදවත තුළ ඔබ පැවතිය යුතුයි. තවත් වසරක් නොව වසර සීයයක් හෝ කෙනෙකුට තේරුම් ගත නොහැකි පරිදි තේරුම් කර දිය නොහැකි පරිදි ඔබ මේ කැබළි වු  හදවත තුළ පැවතිය යුතුයි.


A.
2023.06.10




Sunday, April 23, 2023

එක් කුඩා තිතක්

එක කුඩා තිතක් වීම. ඒක මොන තරම් වේදනාකාරි දෙයක් ද? සෑම නොසලකා හැරීමකම පිටු පස ඒ ගුප්ත වු වේදනාව තියෙනවා. සම මතට වැටී නහර පසාරු කරමින් ඒ වේදනාව සිරුර පුරාම ගලා යන්න පටන් ගන්නවා. කුඩා නොසලකා හැරීමක පවා, ඒ වේදනාව ගැබ්වෙනවා. එකකට පස්සේ එකක්, ඉවරයක් නැති නොසලකා හැරිම් මැද්දේ සිදුවන තනිවීම්, ජිවිතය ගැඹුරු අගාධයකට ඇද දමනවා. මට දැනෙනවා මම ඒ අගාධයෙ  ටිකෙන් ටික ගිලෙමින් පවතින වග. අඳුර,දුගඳ,  නාස්පුඩු අතරින් ගමන් කරනවා දැනෙනවා.  ජිවිතේ අළු පැහැතිව, තෙතබරිතව දැනෙනවා.

මේ නොසලකා හැරිම් හැමකකටම පසුව ඇති වන හුදකලාව විසින් තව තවත් කුඩා තිතක් බවට මා පත් කර ඇති බව දැනෙනවා.

වේදනාවෙන් තනිවන සෑම මොහොතකම දෝංකාර දෙන සංගීතයක් හිස තුළ භ්‍රමණය වෙන වග මට දැනෙනවා. කිසිම තාලයකට අයත් නැති, කිසිම ස්වරයකින් නැවත නිර්මාණය කළ නොහැකි, කිසිම සංගීත භාණ්ඩයින් නැවත වාදනය කළ නොහැකි රාවයක් එය. යම් කිසි හඬා වැටීමක ආරම්භක හඬ වගේම සතුටින් පිරුණු සිනාසීමක අවසන්ම තත්පර කිහිපයේදී ගලා යන හඬ ඒ තුළ තියෙනවා. මට ඇහෙනවා.මට දැනෙනවා. ඇසී නැසී යන වේදනාකාරී විලාපයකට අයත් ව තිබු නොතිබු  ඒ සංගීත රාවය
තව දුරටත් මා කුඩා තිතක් බවට පත් කරවනවා.

උදෑසන තෙතබරිත වීම, දහවල දාහයෙන් යුක්ත වීම, රාත්‍රීය සීතල වීම පවා හදවත තුළ අතිරේක විඩාවක් ගොඩනගනවා. නිරායාසයෙන් සිදුවන හුස්ම ගැනීම පවා ආයාසයෙන් සිදු කළ යුතු බව වැටහෙද්දි මම තව දුරටත් කුඩා තිතත් බවට පත් වෙනවා. සෑම හුස්මකම යාන්තමින් ඇහෙන නැසෙන පමණට සුසුම් ස්වරයක් ගැබ් වෙනවා. ඉතා තියුණු නොවුවත් සෑම විටම හදවත සමීපව ඇහුම්කන් දෙන මගේ දෙසවනට ඒ සුසුම් ස්වරය ඇසී නෑසී යනවා. දැස් පියවෙන එක්  නිමේෂයන් වලදී  මහා ඝෝෂාවක් ලෙසින් ම දෙසවන් මතින් හදවත වෙත පහත් වන්නේත් මේ සුසුම් ස්වරයම බව මම හඳුන ගන්නවා.

සියල්ල එක්ව මා කුඩා තිතක් වු පසුව, තිත් දහසක් මැද පවතින එහෙත් නොපෙනෙන කුඩා තිතක් බව දැනෙන්න පටන් ගන්නවා.සිතුවිලි අතර එහෙ මෙහෙ සැරි සරන නොපෙනී ඉන්නම වෙර දරන, විටෙක නොපෙනී යන්නට සැලසුම් කරන එක් කුඩා තිතක් බවට මා පත් වෙනවා.

නොහඳුනන හා හඳුනන එවන් තිත් ගණනාවක්  සැලසුම් සහගතව බොහෝවරක් මැකී නොපෙනී ගොස් ඇති බව, දැන හඳුන ගත් පසු, යමක් ලෙසින් කුඩාවට හෝ පවතින්නට පැවතිය යුතු බව සිතන කුඩා තිතක් බවට මා නැවත නැවත පත්වනවා. එලෙසින් තිතක් ලෙසින් හෝ මේ අඳුරු අගාධයේ, මේ අත්භුත සංගීත රාවයට සවන් දෙමින් පැවතිය යුතු බව නැවත නැවතත් මම සිතනවා.





Sunday, August 28, 2022

නිද්‍රාව.

 මම හිටියේ නිද්‍රාවක. ඔහේ එහෙට මෙහෙට පාවෙවී. ඒත් එහෙම පාවෙන ගමන් මම ආදරේ කරන්න ගත්තා." ආදරේ කරන්න " ඔයා එහෙම අහන්න ඉඩ තිබ්බා "ඔව්, ආදරේ කරන්න ගත්තා" මම එහෙම කියන්නත් ඉඩ තිබ්බා. "කාටද?" ඔයා ආයෙම එහෙම අහන්නත් ඉඩ තිබ්බා. "ඔයාට, ඔව් මම ඔයාට ආදරේ කරන්න ගත්තා" මම එහෙම කියන්නත් ඉඩ තිබ්බා. ඒත් ඒ එක වචනයක්වත් දෙබස් විදිහට පිට උනේ නෑ. මොකද මම හිටියේ නිද්‍රාවකනේ. ඔහේ එහෙට මෙහෙට පාවෙවී.


මම ආදරේ කරන්න ගත්තා. මම ඔයාට ආදරේ කරන්න ගත්තා. ඒක හරි හදිසියෙන් ඇති වුණේ. ඒත් අහම්බයක්ම නෙවෙයි. ආදරේ කියලා දෙයක් විශ්වාස නොකරපු මං ඔයාට ආදරේ කරන්න පටන් අරන් තිබුණා. හරියට අකුණක් පුපුරණවා වගේ. විදුලියක් කොටනවා වගේ. හරිම හදිසියෙන් හිතේ ආදරයක් ඇති උනේ. මම ඔයාව කාලෙක ඉදන් දැනන් හිටියා. අපි වරු ගණන් කථා කරලා තිබුණා. අපි එකිනෙකා වෙනුවෙන් ඉදලා තිබුණා. ඒත් ඒ කිසිම මොහොතක මම ඔයාට ආදරේ කරලා තිබුන්නෑ. ආදරේ හිතිලා තිබුන්නෑ. ආදරේ වෙලා තිබුන්නෑ. කොටින්ම ඔයා ගැන එහෙම කිසිම හැඟිමක්වත් තිබුන්නෑ. ඒත් මම පාවී පාවී ඉන්නකොට හදිසියෙම විදුලියක් ව⁣ගේ මගේ හිතට ඔයාව කඩන් වැදුනා.අකුණක් වගේ හිතට ඔයාම පතිත උනා. මම එහෙම කිව්වොත් හරි කියලායි මම හිතන්නේ. එතන ඉදන් මගේ හිත ටික ටික බර ගතියක් දැනෙන්න ගත්තා. මම ඔයාට ආදරේ කරනවා කියන්න මට දැනුනේ එතකොට. හරියට පුංචි අංශුවක් වගේ පුදුම සැහැල්ලුවකින් පාවෙවි ඉන්නකොට.

ඔයා මාත් එක්ක දවස් තුනක් කතා නොකර ඉන්න ඇති. කිසිම පණිවිඩයක් නැතුව. හරි හිතුවක්කාර තිරණයක් අරගෙන ඔයා එහෙම නිශ්ශබ්බද උන වේලාවේ තමයි මම නිද්‍රාවකට වැටුණේ. මට කරන්න කිසිම වැදගත් වැඩක් තිබුණේ නැති නිසා නෙවෙයි. මම පාවී පාවී ඔයා ගැන කල්පනා කළා. හීන මැව්වා. හීන දැක්කා. ඔයාගේ අතින් අල්ලගෙන මුහුදක වෙරළක වැල්ලක හවසක තනිවෙනවා හීන විදිහට පෙනුණා. මන්දස්මිති නැගෙන ඔයා⁣ගේ තොල් අතරින් හිනාවක් පනින්න නොදි මම ඔයාගේ තොල් වල හාදු තැවරුවා. ඔව් මම හීනෙන් දැක්කා. ඔයාට ම මේ වචන මේ විදිහට කියන්න තිබ්බා නම් ඔයා ලජ්ජාවෙන් රතු කර ගත්ත කම්මුල් එක්ක බිම බලාගෙන හිනා වෙන ගමන්, මගේ පිටට පාරක් ගහන්නත් තිබුණා. ඒත් මම මේ කිසි දෙයක් කියන්නේ ඔයාට නෙවෙයි නේ. මට දැන් මගේ හිත එක්ක කතා කරන එකත් ඔයත් එක්ක කතා කරන එකත් අතරේ වෙනසක් දැනෙන්නැ. හරියටම අපේ හුස්මත් හුස්ම ගන්නා හඬත්, හුස්ම හෙළන වේගයත් සමානයි.ඔව් මට එහෙම දැනෙනවා. අපි හරි සමානයි කියලා.

ඉතිං මම ඒ නිද්‍රාවේදි ඔයාට ආදරේ කරන්න ගත්තා. ආයෙ ආයෙමත් කියන්න බෑ. කවමදාවත් නැති විදිහට නොදැනුණ විදිහට හරි හදිසියෙන් එහෙම ආදරේ ඇති උනා. ආයෙමත් හීනයක් දකිනවා. ඔයා මගේ ලඟ ඉන්නවා, මාව බදාගෙන ඉඹිනවා, මගේ සුවඳ තැවරුණ කමිසයක් ඔයා තුරුල් කර ගන්නවා, ඔයා හිමිට ඒ කමිසෙ සුවඳ බලනවා.  හිමිට කඳුළක් පිහදානවා. මට එතකොට නම් හීනෙට ඕන දෙයක් වෙච්චාවේ කියලා හිතා ඇහැරෙන්න හිතුනා. ටිකක් කලබල වෙච්ච පාර එහෙට මෙහෙට දඟලද්දි අර හීනෙත් බොඳ වෙන්න ගත්තා. එක අතකට ඒ හීනේවත් බොඳ නොවී තිබුණදෙන් කියලා මම  සන්සුන් උනා. හීනේ ආයෙම පෙළ ගැහෙන්න පටන් ගත්තා. ඔයාගේ කඳුළු ටික ටික ගලන්න පටන් ගත්තා. පුංචියට පටන් ගත්ත ඉකියක් මහ ටික ටික සද්දෙන් ඇහෙන්න ගත්තා.

' මම ඔයාට ආදරෙයි දෙයියෝ' හීනේ අන්තිම කොටස ඔයා මහ හයියෙන් කෑ ගගහා මාව බඳා ගත්තා. ඕං එතකොටයි මම මාව දැක්කේ ලස්සනට මනමාලයෙක් වගේ අද පැල⁣දගෙන. හරියටම විදුලියක් වැදුනා වගේ උනා. මමත් ඔයාට ආදරේයි කියලා මම කිව්වා ට ඔයාට ඇහුන්නෑ. ඊට පස්සේ හැමදෙයක්ම බොඳ වෙන්න ගත්තා. දඩ බඩ ගලා ලැලී පුට්ටු උනා. මගේ හීනෙන් මාව අයින් වෙලා ආයෙම ඔයා ව පෙන්න ගත්තා. අඬලම ඔයා හොඳටම හෙම්බත් වෙලා කියලා කවුද කිව්වා ඇහුනා. තවත් මිනිස්සු ඒ හීනේ ඇතුළේ ඉදලා කියලා තේරුණේ එතකොටයි.  මට එක එක හඬවල් ඇහෙන්න ගත්තා. සමහර හඬවල් හරියටම හුරු පුරුදු උනාට කවුද කාගෙද කියලා පෙනුන්නෑ. සමහර හීන අපිට ඕන විදිහටම පෙන්නෑනේ.

" දැන් ඔය වැළහින්නක් වගේ ඇඬුවට,මේ  කොල්ලා වහ බීලා තියෙන්නේ ඔය අම්මණ්ඩිගේ වෙන සම්බන්ධයක් අතටම අහු උන හින්දලු" කවුද කාගෙද කියලා කියන්න බැරි හඩක් ආයෙම ඇහුණා. ඒ වෙලාවේ "නෑ, ඒක වැරදි ඒ වැරැද්ද කරේ මම, ඔව් වැරදි මම, වැරදි කරේ මම" කියන්න මට ඕන උනා.  ඒත් එක්කම ආයෙම ඔයා හීනෙට ආව, දෙතුන් දෙනෙක් ඔයාව උස්සගෙන වාහනෙකට දා ගත්තා. අන්තිමට මම නිද්‍රාවේන් නැගිටින්න හැදුවා උත්සහ කරා. ඔයා මගේ පණ, කියන්න ඕන උනා. පරිස්සමින් හිමින්, රිදෙයි කියලා කියන්න ඕන උනා. ඒත් එක්කම ආයෙම මාව වේගයෙන් පාවෙන්න ගත්තා.

මම හිටියේ නිද්‍රාවක. එහෙට මෙහෙට පාවෙවී. හරි හදිසියෙම මම ආදරේ කරන්න අරන් තිබුණා. ඔව්, මම ඔයාට ආදරේ කරන්න පටන් අරන් තිබුණා.  මම පාවෙවී පාවෙවී ඔයාව හෙව්වා. ඔයාට ඇහෙන්න "අනේ මම ඔයාට ආදරෙයි" කියලා කෑ ගහුවා. මම හිටියේ නිද්‍රාවකනේ  ඔයාට ඇහෙන්න නැතුව ඇති. එහෙම ඇහුනා නම් ඔයා පුදුමෙන් මගේ දිහා බලලා හිනා වෙයි. "මාත් ආදරෙයි" කියලා කියයි. මම ආයෙමත් හීනෙක ඔයාව හරි තදින් අල්ලගෙන. "අනේ, මම ඔයාට හරි ආදරෙයි". එහෙම කියලා හීමිට නලළ ඉඹිනවා.  මේ හීන, හීන නෙවෙයි සමහර කතා ලියවෙන්න තිබ්බේ මෙහෙම.

"අනේ මම හරි ආදරෙයි."ඒත් ඒ එක වචනයක්වත් දෙබස් විදිහට පිට උනේ නෑ. මොකද මම හිටියේ නිද්‍රාවකනේ. ඔහේ එහෙට මෙහෙට පාවෙවී. මට හිතුනා තව තත්පර ගානකට කළින් මම ඔයාට ආදරෙයි කියලා දැනුනා නම්, හිතුනා නම්, කිව්වා නම්,
ඒත් ඒ වෙනකොටත් මම නිද්‍රාවට පත් වෙමින් ඉන්න ඇති. මට ඒ තරමටම ආදරේ මඟ හැරෙන්න ඇත්තේ, ඔයාව මඟ හැරෙන්න ඇත්තේ, මම ජිවත් වෙච්ච හැම මොහොතකමත් නිද්‍රාවට පත් වෙලා ඉන්න ඇති. හරියට මේ දැන් වගේ, මැරිච්ච මිනිහෙක් වගේ ඔහේ පා වෙවී ඉන්න ඇති. ඔව් මම මැරිච්ච මිනිහෙක් වගේ නිද්‍රාවක ඔහේ පා වෙවී ඉන්න ඇති. 




Friday, June 17, 2022

දන්නවද? සොඳුරිය

නිල් පැහැති අඳුරු පෙදෙසක

මිහිදුමට සීතලවු තෙතබරිත හවසක
හදවත නැගෙන වේදනාත්මක ඉකියක
ස්වරය සමාන
කුමන වේදනාත්මක කුලකයටද දන්නවද?
සොඳුරිය

රිදුම් දහසක් පිට ගී ගැයෙන හදවතේ එක කුටීරෙක
සුගන්දවත් මතක අල්ලාප සල්ලාප මධු  සාදයක
විරහා ගීත ඇල්බම සිඹින අළු පැහැති දුමාරයක
සෝ සුසුම් නද
කුමන තාලයකට අයිතිදැයි දන්නවද?
සොඳුරිය

රතු පැහැති විෂ පෙවු රෝස මල් පොකුරක
තොල් මතින් ගිලිහුනු කුඩා තුහින අංශුවක
ප්‍රේමය පෙරා මැන ගිල්ලවන වේදනා කවියක
සිහිරූම් සලකුණු
කොයිතරම් නම් රිදවනවදැයි දන්නවද?
සොඳුරිය

කොහෝ හෝ සීතලවු පෙදෙසක
ලා පැහැති වර්ණ ගැල්වු අඩ අඳුරු කුටියක
සරාගී නෙතින් ආදරය ඉඟි කරන හවසක
තවත් එක් අඳුරු වු කුටියක
පතොක් පැළයක් මිය යනෙන බව දන්නවද?
සොඳුරිය





Friday, March 25, 2022

C ට ආදරෙන්,

 ආදරණිය C,


දන්නවද? C. මම කියන්නෑ මම ලිව්ව හැම කවියක්ම ඔයා වෙනුවෙන් ලිව්වා කියලා. හැබැයි ඒ ලියන හැම වේලාවකදීම ඔයා මගේ මතකයේ හිටියා. මිනිස්සු දාහක් අතරේ හිටියත් මට ඔයාව මතක් වෙන වාර මගේ ජිවි⁣තේ තිබුණා. තව දුරටත් තියෙනවා. හේතුවක් නැතිව කල්පනා කරපු කරන වේලාවල්, හේතුවක් නැතිව කඳුළු ආපු, කඳුළු එන වේලාවල් තව දුරටත් තියෙනවා. මේ දේවල් ඔයාට කියන එකේ තේරුමක් නෑ කියන්න දන්නවා C. ඔයා මගේ ජීවිතේ අමාරු කළා කියලා තවදුරටත් මම ඔයාට කියන්නෑ.  ඔයා මගේ ජීවිතේ කුඩා පරිච්ඡේදයක් දන්නවා. ඔයා ඒ පරිච්ඡේදයේ  ලොකු ම ජේදයක්.  ඒත් එතන ඉදන් හැම පරිච්ඡේදයක්ම මට විඩාවක් උනා. මට මම ගැනම පිළිකුලක් ඇති වෙච්ච වාර අනන්තවත් තිබුණා. මම දන්නවා ජිවිතේ හැමදාම එකම සරල රේඛාවක තියෙන්නෑ කියන්න. මට හිතෙනවා මම ඔයාගේ ජිවිතේ එක වැරදිකාරයෙක් කියලා. ඒ පසුතැවීම නිසා වෙන්න ඇති මම පහුගිය ටිකේම ඔයාට ලියන්න ඇත්තේ. ඒ ලීවිම් වලින් මට ඔයාගේ සැප දුක අහන්න ඕන උනේ නෑ C. මම දන්නවා ඔබ කොතරම් සුව පහසුවෙන් ඉන්නවද කියන්න.

මම හිතන්නේ C, මගේ හදවතේ කොටසක ඇති උන කඩා වැටීමක් මම සකස් කර ගන්න ඔයාව තෝර ගන්න ඇති. හැමදාමත් මට ඉන්න විශ්වාසවන්තම කෙනා විදිහට ඔයාව මතක් වෙනවා. කොච්චර අමාරු කාලයක උනත් මට ඔයාව ඒ විදිහටම මතක් වෙයි. හැමදාම මතක තියා ගන්න, කාලයකට පස්සේ උනත් මම ඔයාට ලියනවා නම් ඒ ඉතාම දරුණු විදිහට මාව කඩන් වැටිච්ච වෙලාවකදී කියන්න. එයින් අදහස් වෙන්නෑ අනිත් හැම වේලාවකම මම ඉතාමත් ප්‍රීතීයෙන් ඉන්නවා කියන්න. මිනිස්සුන්ට එහෙම ඉන්න බැහැනේ C. ඒත් ඒ හැම වෙලාවකදීම මම ඉතාම සැහැල්ලුවෙන් හිනා වෙනවා වෙන්නම ඕන. මම සැහැල්ලුවෙන් ඉන්න වෙලාවට ඔයාව අමතක වෙනවා නෙවෙයි. ඒ හැම වේලාවකම මට හිතෙනවා මාත් එක්කම ඔයාත් හිනා වෙනවා ඇති කියලා C.

ආත්මගත පුරුදු ගැන, සංසාරගත බැඳීම් ගැන මම විශ්වාස කළා. බොෟද්ධයො හැටියට අපි ආත්මය විශ්වාස කරනවානේ. මම ගොඩ නඟා ගත්ත හැම සම්බන්ධයකටම මොකක් හරි හේතුවක් ඇති කියන්න මම විශ්වාස කළා. ඒත් මම එහෙම විශ්වාස කරපු හැම සම්බන්ධයකම තිබ්බේ ආත්මාර්ථය විතරයි. තවදුරටත් එහෙම සංසාරගත බැඳීම් ගැන මම විශ්වාස කරන තැනක නැහැ. අපි ආයෙමත් කවමදාවත් මේ සංසාරේ පෙම්වතුන් විදිහට මුණ නොගැසිය යුතුයි C.

" සැරයටියෙන් අපි යනෙන තුරා
සංසාරේ අපි එකට ඉමු,
සංසාරෙන් අපි සමු ගන්නා දා
ඒ ගමනත් අපි එකට යමු"

ආදරේ පිරුණු රාත්‍රීන් වල ඔබත් මමත් අතර කෙටි පණිවිඩ මඟින් හුවමාරු උන ගීතයේ මේ කොටස මතකද C. මා වෙනුවෙන් ඔබේ හදවත එවන් ප්‍රාර්ථනා තවදුරටත් දරා හිදින්නේ නැති බව මා දන්නවා. C, ඔබ වෙනුවෙන් එවන් වු ප්‍රාර්ථනයක් මගේ හදවතේ ද නොමැති බව ඔබ දැන ගත යුතුයි. C, සංසාරගත ප්‍රේමයක් නොමැති බවත් එයින් අත්මිදිය යුතු බවත් මා හොඳින් ම දන්නවා C.

ඒත් දන්නවද C, ඔයා මට ආදරේ  කරන්න පුළුවන් සුන්දරම විදිහට ආදරේ කරා. ඒ ආදරේ කරපු  විදිහට මමත්  ආදරේ කරා. ඒ හැමදේම මතකයක් වීම ගැන මම අද සතුටුයි. ඒ මතක වලට වගේම ඔයාටත් ආදරෙයි.

මේ දේවල් මම ලියන්න ඕන දේවල් නෙවෙයි කියන්න දන්නවා C. ඒත් ඔයා දන්නවද මට දැන් වචන නෑ C. මට  පාළුයි කියලා කියන්න වචන දන්නෑ. මම ඔයාට රිද්දන්න හිතාගෙන ලියන්නෑ. ඔයාට රිදෙන්නෑ කියන්න දන්නවා. මේ වචන මට  මගේ ඇතුළාන්තය හදා ගන්න උදව් වෙනවා C.

ආදරණිය C, ඉතිං මේ ලොකේ පුංචිම පුංචි මනුස්සයෙක්ගේ හිත හදා ගන්න උදව් උනා කියලා ඔයාට සතුටු වෙන්න පුළුවන් වෙයි,

හැමදාටම ආදරෙයි.
මම A. 



Thursday, January 27, 2022

පසුව ලියමී,


මා නොමැති දිනයක
ඉදින් ඔබ හුදකලා වීමද?
මා නොමැති තැන් වල
මා ඇතැයි සිතිමද?
‍‍දැන් ඉතිං, අත්හළ යුතුය
ප්‍රේමිය.

සෘතුවකට පසු සෘතුවක
‍තැවැරෙන ප්‍රේමයක් වෙද?
ඉතිං, ඔබ ඒ වැළඳ හිනැහෙන්න
ප්‍රේමිය.

උද්‍යානයක කෙළවර
වෙන් කෙරුණු බංකුවක් ඇත
හැම වසන්තයකම
ඉතිං, එය හිස් නොකරන්න
ප්‍රේමිය.
පසුව ලියමි.
මම ඔබට ආදරෙයි.



C ට ආදරෙන්

  ආදරණීය C, මේ වෙන්වීම මට දැනුනේ අපෙන් අපව තවත් දුරස් කරවන හැඟිමක්, ඔබව - මට වසර ගණනාවකින් හමුවෙලා නැහැ, ඔබ - මම වසර ගණනාවකින් කතාබහ කරලා නැ...