ඉඳහිටක ඉඳහිටක ඉඳහිටක
මම තවම කවියක් ලියනවා
නෑ..
ඇත්තටම නෑ.
අකුරක් දෙකක් ලියනවා.
ඇත්තටම කිව්වොත්
මම වචනයක් දෙකක් ගලපනවා
කවියක් කියන්නට පුළුවන්දැයි
ඒත් මම තාම හිතනවා
මම තවම කවියක් ලියනවා
නෑ..
ඇත්තටම නෑ.
අකුරක් දෙකක් ලියනවා.
ඇත්තටම කිව්වොත්
මම වචනයක් දෙකක් ගලපනවා
කවියක් කියන්නට පුළුවන්දැයි
ඒත් මම තාම හිතනවා
ඇත්තමයි ඇත්තමයි ඇත්තමයි
කවියක තරම් මිහිරක්
ඒ වචන වල තියෙනවා
ඇත්තමයි මට දැනෙනවා
මිහිරිතම කවියක උනත්
දුක හිතෙන පදයක් තියෙනවා
මම උනත් දුක හිතෙන පද ලියනවා
ආයෙමත් ආයෙමත් ආයෙමත්
ඉතිං එහෙමයි හිතක්
පෑරෙන්නේ බිදෙන්නේ දුක්වෙන්නේ
කොහොම ලිව්වද හිතන්නට බැරි
දුක හිතෙන පදයක්
හැම කවියකම තියෙනවා
ඉතිං මම කවි නොලිවත්
දුක හිතෙන පදයක් තියෙනවා
එහෙමයි එහෙමයි එහෙමයි
පෑරෙන්නේ බිදෙන්නේ දුක්වෙන්නේ
සමහර වෙලාවට
ඉදහිටක ලියන විට
හිතාමතාම දුක හිතෙන්නට
එකම එක පදයක් ලියනවා
අවසානයට ,. තබනවා
ඇත්තටම කවියක් නෙවෙයි !
ඒ උනත් කවියෙක් ලියු කවියක වගේ
ඉතිං කඳුළක් ඇස් වලට උනනවා
ඉතිං එතකොට ඉතිං එතකොට ඉතිං එතකොට
කවියක් නොවුවත්
මේ පද සියල්ලම
ඔබ දකින්නට අවැසි බව හිතෙනවා.
ඉතිං ඔබ ඉතිං ඔබ ඉතිං ඔබ
පසුතැවිල්ලක ගිලී යා යුතුයි.
ඉතිං කවියක් නම් ඔබ
අවසානයත් එවැනි ම විය යුතුයි.
