දේව දරුවා

පුදින්න තිබු කෙහෙල්ගහ
පා පහරකින් බිම හෙලා
මහ දවලේ පැන ගියා යකු
බෝ ගහේ අතු සිද දමා

ආරංචියක් ලැබුණු විගසම
සරදියෙල් ආවත් මෙහි
උන්දැ පිල උඩ ඉඳන් හිටියා
පවන් රැල්ලට කන් දිදී

කදිරා ඇවිදින් හවස් වරුවක
සපුමලී උඹ හොඳ එකි
බය නොවී ඉදහන් නඟා
කිව්වා රැ තරු දෙස බලා

ගමේ චණ්ඩියා උනත් මහතුවා
ඌට රැටත් හයර් තිබුණා
මගේ දුක වගේමයි ඌ
කාගේ කාගේත් දුකම අැහුවා

ගැහෙන ඉකිලන හදවතින්
ජිවිතේ පසුවදන හෙව්වා
අන්න එ වගේ වේලාවලදී
දේව රුව මතකයට අාවා

කන්ද උඩ යාතිකා මඩුවේ
අන්න එ වගේ රුපයක් තිබුණා
පිළිමයට නැහුණු හිතේ දුක
යදින කපුවගේ කණේ හැපුණා

මතුර මතුරා ගැහුව පොල් වල
අණ ගුණත් හිටි හැටියේ ලැබුණා
දේව පැටියගේ අප්පොච්චි වී
පැන ගියපු යක්දෙස් ගමට අාවා