මේ ගමන දිගු වෙන්න පුළුවන්, කෙටි වෙන්නත් පුළුවන්
එහෙම දිගු,කෙටි ගමන් වල කළු, සුදු අහුමුළු සොයා පදවන යාත්‍රාව

Wednesday, March 27, 2019

දේව දරුවා

පුදින්න තිබු කෙහෙල්ගහ
පා පහරකින් බිම හෙලා
මහ දවලේ පැන ගියා යකු
බෝ ගහේ අතු සිද දමා


ආරංචියක් ලැබුණු විගසම
සරදියෙල් ආවත් මෙහි
උන්දැ පිල උඩ ඉඳන් හිටියා
පවන් රැල්ලට කන් දිදී


කදිරා ඇවිදින් හවස් වරුවක
සපුමලී උඹ හොඳ එකි
බය නොවී ඉදහන් නඟා
කිව්වා රැ තරු දෙස බලා


ගමේ චණ්ඩියා උනත් මහතුවා
ඌට රැටත් හයර් තිබුණා
මගේ දුක වගේමයි ඌ
කාගේ කාගේත් දුකම අැහුවා


ගැහෙන ඉකිලන හදවතින්
ජිවිතේ පසුවදන හෙව්වා
අන්න එ වගේ වේලාවලදී
දේව රුව මතකයට අාවා


කන්ද උඩ යාතිකා මඩුවේ
අන්න එ වගේ රුපයක් තිබුණා
පිළිමයට නැහුණු හිතේ දුක
යදින කපුවගේ කණේ හැපුණා


මතුර මතුරා ගැහුව පොල් වල
අණ ගුණත් හිටි හැටියේ ලැබුණා
දේව පැටියගේ අප්පොච්චි වී
පැන ගියපු යක්දෙස් ගමට අාවා

No comments:

Post a Comment

මගේ අප්පච්චිගේ "The last Call"

  එදා ඒ රෑ පුරාවට ඔබ, මට කතා කළ බව ඇසු විට අප්පච්චි, මම හිතනවා ඔබ මට  "රැවන්" කියන්නට ඇතිද? එහෙම නැත්නම් "පුතේ" කියන...