පළතුරු වෙළෙන්දී

අම්මට වාත අමාරුව නොතිබෙන්න

පළතුරු කඩේ මට බාර නොවෙන්න

මමත් එක කෙල්ලෙක් තාම

ගවුමක් සායක් විතරක්ම අදින

 

මේ මහා වැස්සට

තාත්තා නිදන ඇඳ ඉහත්තැව

නොතෙමනවයි කියලා හිතට සෝදිසිනම්

මටත් තිබුණා විශාකා වගේ

හෙමි හෙමින් පියවර මැන මැනම

හිනාවීගෙන ගෙට ගොඩ වෙන්න

 

පෙරේරා මුදලාලීගේ පිපිරෙන හිනාව අඟ

තලු මරන පොඩි වෙන දෙ ඇස් මත

වෙස්සන්තර රුවක් නොපෙනුනානම්

අරින්නෑ කමිසයේ බොත්තම

දැන් කිලෝවට දහයක්ම ලාබයි

කොහොමටත් ඒක මට වාසියි 

 

ලක්ෂ්මි වේසෙන් හිනා වේගෙන

දැන් කාරයෙන් බැස්ස නෝනාගේ

ඉඟ සුඟත් ගත හැකිය මිටකට

දෙපාරක් හැරී බැලුවේ

වනචරකමට නෙවෙයි මිස්

මමත් ඉස්සර ඔහොමයි,

ඔන්න ඔය හැඩේමයි

 

ඉතිං සමහර දාක

ලෑල්ලේන් පැපොල් ගෙඩියක්

තෝරගෙන බර හිතින් මැන මැන

ඉතුරු ගන්නත් අමතක කරන

මහත්තුරු දකින්නත් ඇති,

ලස්සනයි කිව හැකි

ශේෂ වු ඒ නාරි සලකුණු

 

එකම පලවලේ උන්

යනවා මෙතනත් පහුකරාගෙන

එහෙම උන්ගෙන් ගොඩවේලා යන්නේ

පහල ඇල ලඟ චන්දරේ විතරයි,

උගේ කටේ තියෙන්නේම

"කොහොමද මචං"

අනේ ඌ ඉස්සරත් එහෙමයි

 

හිතට එද්දී දාහකුත් දේවල්

මමත් පහනක් තියෙනවා බුදුන්ටත්

ඒ බුදුන්ටත් නැසෙන

හිතේ දුක කියන්නේ ම කාලිට

ඒ ලැබුණ වරමින් තමයි

මේලෙස ලියවුනේ ජීවිතේ ගීතය