මේ ගමන දිගු වෙන්න පුළුවන්, කෙටි වෙන්නත් පුළුවන්
එහෙම දිගු,කෙටි ගමන් වල කළු, සුදු අහුමුළු සොයා පදවන යාත්‍රාව

Tuesday, May 19, 2020

මැටි කොරහ

කළු කබා ඇන්ද දවසට
වළාකුලු මිතුරන්
පන් පැදුරේ ඉඩ මටයි
මැටි කොරහටයි වෙන් වෙයි
 
සීතලෙන් මිරකෙමින් රෑ පුරා සිටියෙන්
මහ පාන්දර පොල් ගීලි මැටි කොරහා විගහින්
බෝල පිටි ගුළි පෙරලෙනා විට රිඳුම් විදගනිමින්
රවයි කේතලේ මල්ලට මැටි කොරහ තරහින්
 
කමිසයේ බොත්තමක් වැරදිලා පියවුණොතින්
තාත්තගේ උරහිසක් උළුවස්සේ හැප්පුනොතින්
අඩි දෙකක් දුර යද්දී කකුල පැටලීලා වැටුනෝතින්
මැටී කොරහා බිම නිදාගෙන ඇති පිළි කන්නටත් එහයින් 
 
පිස දමා කට වටේ වැලි පස් ද කුණුදැල්
දැලි වැකුණු චීත්තෙන් තවරලා හාදු වැල්
මැටි කොරහා ගෙට වඩී බැදන් ඈ අත්වැල්
මට පෙනෙයි කට වටේ මැටි සිනහා දුක් මල් 
 
මාතලේ කන්ද බහින තැන නෙයිනගේ
මැටි වළං කඩේ අත් උදව්වේ අගේ
පෝය දවසේ අතක් ගෙන මම උඹේ මේ තාත්තගේ
යන්ට යනවා කිව්ව දවසේ නෙයිනා දුන් තෑග්ගයි මේ 
 
මාතලේ කන්ද පාමුල නෙයිනා තවමත් ඇති
 මැටි වළං විකුණුවත් බිඳි යනවත් ඇති
මැටි උනත් රිදෙන තැන් වල පැලැස්තර අපමණ ඇති
කොයි තරම් දරා ගත්තත් කොරහටත් දුක ඇති

No comments:

Post a Comment

මගේ අප්පච්චිගේ "The last Call"

  එදා ඒ රෑ පුරාවට ඔබ, මට කතා කළ බව ඇසු විට අප්පච්චි, මම හිතනවා ඔබ මට  "රැවන්" කියන්නට ඇතිද? එහෙම නැත්නම් "පුතේ" කියන...